कर्तरी प्रयोग

मूळ वाक्यातील कर्ता ‘तो’ हा पुल्लिंगी आहे तर वाक्यातील क्रियापद ‘जातो’ हे आहे.

परंतु, पुल्लिंगी कर्त्याच्या ठिकाणी ‘ती’ हा स्त्रीलिंगी कर्ता ठेवल्यास क्रियापदाचे रूप ‘जाते’ असे बदलते.

म्हणजेच, वाक्यातील क्रियापद हे कर्त्याच्या लिंगाप्रमाणे बदलते.

मूळ वाक्यातील कर्ता ‘तो’ हा एकवचनी आहे तर वाक्यातील क्रियापद ‘जातो’ हे आहे.

परंतु, एकवचनी कर्त्याच्या ठिकाणी ‘ते’ हे कर्त्याचे अनेकवचनी रूप ठेवल्यास त्याबरोबर क्रियापदाचे रूप ‘जातात’ असे बदलते.

म्हणजेच, वाक्यातील क्रियापद हे कर्त्याच्या वचनाप्रमाणे बदलते.

मूळ वाक्यातील कर्ता ‘तो’ हा तृतीय पुरूषी आहे तर वाक्यातील क्रियापद ‘जातो’ हे आहे.

परंतु, तृतीय पुरूषी कर्त्याच्या ठिकाणी ‘तू’ हा द्वितीय पुरूषी कर्ता ठेवल्यास त्याबरोबर क्रियापदाचे रूप ‘जातोस’ असे बदलते.

म्हणजेच, वाक्यातील क्रियापद हे कर्त्याच्या पुरूषाप्रमाणे बदलते.

मूळ वाक्यातील कर्म ‘शाळेत’ हे आहे तर वाक्यातील क्रियापद ‘जातो’ हे आहे.

या कर्माच्या ठिकाणी ‘शाळांमध्ये’ हे अनेकवचनी कर्म ठेवले तरीही क्रियापदाचे रूप ‘जातो’ असेच राहते.

म्हणजेच, वाक्यातील क्रियापद हे कर्माच्या वचनाप्रमाणे बदलत नाही.

मूळ वाक्यातील कर्ता ‘रवी’ हे पुल्लिंगी नाम आहे, तर वाक्यातील क्रियापद ‘पुसतो’ हे आहे.

परंतु, पुल्लिंगी कर्त्याच्या ठिकाणी ‘संगीता’ हा स्त्रीलिंगी कर्ता ठेवल्यास क्रियापदाचे रूप ‘पुसते’ असे बदलते.

म्हणजेच, वाक्यातील क्रियापद हे कर्त्याच्या लिंगाप्रमाणे बदलते.

मूळ वाक्यातील कर्ता ‘रवी’ हा एकवचनी आहे तर वाक्यातील क्रियापद ‘पुसतो’ हे आहे.

परंतु, एकवचनी कर्त्याच्या ठिकाणी ‘ते’ हे कर्त्याचे अनेकवचनी रूप ठेवल्यास त्याबरोबर क्रियापदाचे रूप ‘पुसतात’ असे बदलते.

म्हणजेच, वाक्यातील क्रियापद हे कर्त्याच्या वचनाप्रमाणे बदलते.

मूळ वाक्यातील कर्ता ‘रवी’ हा तृतीय पुरूषी आहे तर वाक्यातील क्रियापद ‘पुसतो’ हे आहे.

परंतु, तृतीय पुरूषी कर्त्याच्या ठिकाणी ‘तू’ हा द्वितीय पुरूषी कर्ता ठेवल्यास त्याबरोबर क्रियापदाचे रूप ‘पुसतोस’ असे बदलते.

म्हणजेच, वाक्यातील क्रियापद हे कर्त्याच्या पुरूषाप्रमाणे बदलते.

मूळ वाक्यातील कर्म ‘पंखा’ हे आहे तर वाक्यातील क्रियापद ‘पुसतो’ हे आहे.

या कर्माच्या ठिकाणी ‘पंखे’ हे अनेकवचनी कर्म ठेवले तरीही क्रियापदाचे रूप ‘पुसतो’ असेच राहते.

म्हणजेच, वाक्यातील क्रियापद हे कर्माच्या वचनाप्रमाणे बदलत नाही.

मूळ वाक्यातील कर्ता ‘तो’ हे पुल्लिंगी सर्वनाम आहे, तर वाक्यातील क्रियापद ‘काढतो’ हे आहे.

परंतु, पुल्लिंगी कर्त्याच्या ठिकाणी ‘विशाखा’ हे स्त्रीलिंगी नाम कर्ता म्हणून ठेवल्यास क्रियापदाचे रूप ‘काढते’ असे बदलते.

म्हणजेच, वाक्यातील क्रियापद हे कर्त्याच्या लिंगाप्रमाणे बदलते.

मूळ वाक्यातील कर्ता ‘तो’ हा एकवचनी आहे तर वाक्यातील क्रियापद ‘काढतो’ हे आहे.

परंतु, एकवचनी कर्त्याच्या ठिकाणी ‘मुले’ हे अनेकवचनी नाम कर्ता म्हणून ठेवल्यास त्याबरोबर क्रियापदाचे रूप ‘काढतात’ असे बदलते.

म्हणजेच, वाक्यातील क्रियापद हे कर्त्याच्या वचनाप्रमाणे बदलते.

मूळ वाक्यातील कर्ता ‘तो’ हा तृतीय पुरूषी आहे तर वाक्यातील क्रियापद ‘काढतो’ हे आहे.

परंतु, तृतीय पुरूषी कर्त्याच्या ठिकाणी ‘तुम्ही’ हा द्वितीय पुरूषी कर्ता ठेवल्यास त्याबरोबर क्रियापदाचे रूप ‘काढता’ असे बदलते.

म्हणजेच, वाक्यातील क्रियापद हे कर्त्याच्या पुरूषाप्रमाणे बदलते.

मूळ वाक्यातील कर्म ‘चित्र’ हे आहे तर वाक्यातील क्रियापद ‘काढतो’ हे आहे.

या कर्माच्या ठिकाणी ‘चित्रे’ हे अनेकवचनी कर्म ठेवले तरीही क्रियापदाचे रूप ‘काढतो’ असेच राहते.

म्हणजेच, वाक्यातील क्रियापद हे कर्माच्या वचनाप्रमाणे बदलत नाही.