प्रधानत्वसूचक उभयान्वयी अव्यय


उभयान्वयी अव्ययाचे प्रकार



प्रधानत्वसूचक उभयान्वयी अव्यय म्हणजे काय?

मराठी व्याकरणातील दोन किंवा अधिक शब्द अथवा दोन किंवा अधिक वाक्ये यांना जोडणाऱ्या अविकारी शब्दाला उभयान्वयी अव्यय असे म्हणतात.

जेव्हा एखाद्या उभयान्वयी अव्ययाने जोडली गेलेली वाक्ये ही स्वतंत्र किंवा समान दर्जाची असतात, म्हणजेच एकमेकांवर अवलंबून नसतात, तेव्हा अशा उभयान्वयी अव्ययाला प्रधानत्वसूचक उभयान्वयी अव्यय असे म्हणतात.

प्रधानत्वसूचक उभयान्वयी अव्ययाची काही वैशिष्ट्ये

  • प्रधानत्वसूचक उभयान्वयी अव्यय हे वाक्ये एकत्र करण्याचे किंवा जोडण्याचे काम करते.
  • प्रधानत्वसूचक उभयान्वयी जोडलेली वाक्ये ही स्वतंत्र किंवा समान दर्जाची असतात. म्हणजेच, ती एकमेकांवर अवलंबून नसतात.
  • प्रधानत्वसूचक उभयान्वयी अव्यय हे फक्त वाक्ये एकमेकांना जोडण्याचे काम करते. वाक्यात इतर कोणतेही कार्य ते करत नाही.

उदाहरणार्थ,

उदाहरण क्र. १

शाळेची घंटा वाजली अन् मुलांचा किलबिलाट सुरू झाला.

वरील वाक्यात ‘अन्’ हे उभयान्वयी अव्यय ‘शाळेची घंटा वाजली’ आणि ‘मुलांचा किलबिलाट सुरू झाला’ या दोन वाक्यांना जोडण्याचे काम करत आहे.

ही दोन्ही वाक्ये स्वतंत्र किंवा समान दर्जाची असून ती एकमेकांवर अवलंबून नाहीत. त्यामुळे ‘अन्’ हे प्रधानत्वसूचक उभयान्वयी अव्यय समजावे.

उदाहरण क्र. २

पावसाला सुरूवात झाली आणि मोर नाचायला लागला.

वरील वाक्यात ‘आणि’ हे उभयान्वयी अव्यय ‘पावसाला सुरूवात झाली’ आणि ‘मोर नाचायला लागला’ या दोन वाक्यांना जोडण्याचे काम करत आहे.

ही दोन्ही वाक्ये स्वतंत्र किंवा समान दर्जाची असून ती एकमेकांवर अवलंबून नाहीत. त्यामुळे ‘आणि’ हे प्रधानत्वसूचक उभयान्वयी अव्यय समजावे.

उदाहरण क्र. ३

आमटी छान झाली होती पण भात कच्चा होता.

वरील वाक्यात ‘पण’ हे उभयान्वयी अव्यय ‘आमटी छान झाली होती’ आणि ‘भात कच्चा होता’ या दोन वाक्यांना जोडण्याचे काम करत आहे.

ही दोन्ही वाक्ये स्वतंत्र किंवा समान दर्जाची असून ती एकमेकांवर अवलंबून नाहीत. त्यामुळे ‘पण’ हे प्रधानत्वसूचक उभयान्वयी अव्यय समजावे.

This article has been first posted on and last updated on by